Villa ATOL
NIECHORZE to miejscowość wczasowa, kąpielisko położone nad otwartym morzem na Pomorzu Zachodnim. Dawna, niewielka osada rybacka i rolnicza przybrała stopniowo coraz bardziej wczasowy charakter, przyciągając latem szerokie rzesze wczasowiczów, korzystających z długich piaszczystych plaż, najodowanego powietrza, z kąpieli morskich i spacerów w lasach sosnowych. Najbardziej charakterystyczna dla Niechorza jest górująca nad miejscowością, malownicza latarnia morska. Wynagradza ona turystów, którzy pokonają ponad 150 stopni okrągłych schodów, wspaniałym widokiem morza, lasów, pobliskich miejscowości, a szczególnie imponującego piętnastowiecznego kościoła mariackiego w oddalonym o 17 km Trzebiatowie. Część wczasowa Niechorza położona jest w lesie sosnowym między morzem, a jeziorem Liwia Łuża, będącym rezerwatem ptactwa wodnego. Wzdłuż jeziora, przez las, w kierunku Pogorzelicy i Mrzeżyna, prowadzi nowa ścieżka rowerowa oraz nadmorska kolej wąskotorowa, która łączy Trzęsacz, Rewal, Niechorze i Pogorzelicę. Stanowi ona niezaprzeczalną atrakcję turystyczną gminy Rewal. Godne zwiedzenia jest również Muzeum Rybołówstwa Morskiego, a jednym z celów spacerów na plaży może być przystań rybacka, gdzie w godzinach porannych można często kupić ryby prosto z burty. Niechorze oferuje przyjezdnym szeroki wachlarz usług turystycznych, gastronomicznych i handlowych w nim każdy może znaleźć coś dla siebie.
TRZĘSACZ to wieś o starym rodowodzie. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1331 r. W średniowieczu głównym zajęciem mieszkańców było rolnictwo. W późniejszym czasie rozwinęło się także rybactwo. Duże znaczenie dla rozwoju gospodarczego wsi miało uruchomienie 1 lipca 1896 roku, przechodzącej przez Trzęsacz pierwszej, zachodniej linii Gryfickiej Kolei Wąskotorowej, łączącej wówczas Gryfice z Niechorzem. Dopiero w XX w. Trzęsacz stał się wsią turystyczną.We wsi znajdują się ruiny gotyckiego kościoła wybudowanego pośrodku wsi na przełomie XIV/XV wieku w odległości prawie 2 km od morza. Kościół na początku należał do katolików, lecz po reformacji został kościołem ewangelickim do końca swych dni. Procesy abrazyjne spowodowały, że brzeg morski nieustannie zbliżał się do budowli. Ostatnie nabożeństwo odprawiono w kościele 2 marca 1874 roku. Wyposażenie świątyni przewieziono do katedry w Kamieniu Pomorskim, a część zabytkowego tryptyku można obejrzeć w rewalskim kościele. W 1901 roku zawaliła się pierwsza jego część. Dziś pozostał jedynie fragment południowej ściany.
TRZEBIATÓW najbardziej okazałym zabytkiem w Trzebiatowie jest kościół Macierzyństwa NMP, który jest przykładem architektury gotyckiej z XIII wieku. Na jego wieży umieszczone są dwa średniowieczne dzwony oraz jeden z początku XX wieku. W mieście znajdują się trzy zabytkowe kaplice oraz neogotycki kościół ewangelicki z początku XX wieku. Dużym walorem urbanistycznym miasta są zachowane pozostałości murów miejskich z XIII wieku oraz wkomponowana w nie Baszta Kaszana z przełomu XIII i XIV wieku.
Miasto posiada także dwie budowle klasycystyczne, tj. pałac przebudowany z zamku książęcego w XVIII wieku oraz ratusz przemieszany z stylem barokowym i gotyckim. Trzebiatów posiada dużą liczbę zabytkowych kamienic i domów. Innymi zachowanymi zabytkami są: młyn, spichlerz, elektrownia wodna, koszary, stacja kolejowa. Most drogowy z 1905 roku wybudowany w stylu secesyjnym. W Trzebiatowie znajdują się także pozostałości dziewiętnastowiecznego parku miejskiego (jednego z najstarszych na Pomorzu), zwanego Królewskim Gajem.
KAMIEŃ POMORSKI w IX–XI w. była tu osada rybacka i portowa, która otrzymała prawa miejskie w 1274 roku.
W 1176 r. przeniesiono z Wolina i powołano w Kamieniu Pomorskim biskupstwo, które podlegało arcybiskupowi gnieźnieńskiemu. W latach niepokoju i rywalizacji państw ościennych o Pomorze biskup kamieński uniezależnił się od arcybiskupa gnieźnieńskiego i od ok. 1188 r. podlegał bezpośrednio Rzymowi. Na obszarze Kamienia Pomorskiego historyczny układ przestrzenny z okresu średniowiecznej lokacji zniszczony w 1945 roku, został w latach 60. XX w. zabudowany wielopiętrowymi blokami. Pomimo tego cały obszar Starego Miasta został wpisany do rejestru zabytków. Zespół katedralny w Kamieniu Pomorskim został zakwalifikowany jako pomnik historii. Miasto znajduje się na szlaku zabytków sztuki romańskiej.